У сістэме Міністэрства ўнутраных спраў БССР 29 кастрычніка 1952 г. было створана спецыяльнае падраздзяленне пазаведамаснай аховы. Загадам ад 1 чэрвеня 1960 г. № 151 УУС г. Брэста быў утвораны Кобрынскі аддзел пазаведамаснай аховы пры аддзеле ўнутраных спраў Кобрынскага гаррайвыканкама. Першым начальнікам аддзела стаў старшы лейтэнант міліцыі Аляксей Сямёнавіч Буневіч, які ўзначальваў яго да 1979 г. У той час у аддзяленні было шэсць атэставаных супрацоўнікаў і ахоўвалася вартаўнічым складам 20 аб'ектаў, як правіла, дзяржаўных прадпрыемстваў.

Свята-Параскева-Пятніцкая царква ў аг. Дзівін Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці мае багатую гісторыю. Пабудавана ў 1740 г. (па іншых крыніцах — у 1728 г.) на месцы храма, які адзначаны ў 1566 г., намаганнямі святара Яна Антонія Ваяводскага. Размешчана на цэнтральнай вул. Леніна (былая Кобрынская) алтаром на захад. Гэта адзін з нешматлікіх праваслаўных храмаў, які размешчаны алтаром на паўночны захад, бо па царкоўных канонах алтар заўсёды звернуты на ўсход.

Антон Сцяпанавіч Ткачук нарадзіўся 7 студзеня 1945 г. у в. Жыдча Пінскага раёна Брэсцкай вобласці. Маці Ганна Еўдакімаўна і бацька Сцяпан Іванавіч працавалі паляводамі ў калгасе імя Свярдлова. Рана да сялянскай працы прывык і Антон. Сцяпан Іванавіч — былы франтавік, любіў ваенныя песні, часта сам спяваў іх, гэтую ўлюбёнасць перадаў і сыну. Калі Антону споўнілася пяць гадоў, бацька купіў яму гармонік. Музыка хлопцу давалася лёгка, у дзесяць гадоў яго ўжо запрашалі іграць на танцах. Вучыўся Антон у Хойніцкай сярэдняй школе Пінскага раёна, да якой прыходзілася дабірацца восенню і вясной на веласіпедзе, а зімой — на лыжах.

Аляксей Міхайлавіч Сушчук нарадзіўся 8 мая 1925 г. у в. Кустовічы Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці) у вялікай сялянскай сям'і. Бацька, Міхаіл Гаўрылавіч, быў працавітым гаспадаром, але пракарміць сям'ю з васьмі чалавек селяніну было цяжка. Большая частка ўраджаю ішла на выплату падаткаў.

У жніўні 2025 г. спаўняецца 110 гадоў з таго моманту, калі падчас Першай сусветнай вайны былі акупаваны заходнія тэрыторыі сучаснай Беларусі. Кобрыну, невялікаму мястэчку на заходняй ускраіне Расійскай імперыі, пашанцавала не стаць прыфрантавым горадам. У яго наваколлях не было значных баёў, не праходзіла лінія фронту. Але тэрыторыя падвергнулася працяглай акупацыі нямецкімі войскамі, былі панесены велізарныя людскія і матэрыяльныя страты. У выніку спешнай эвакуацыі знік архіў і ўсе ўнікальныя кобрынскія рэліквіі.

Аматарскае літаратурнае аб’яднанне «Белый аист» было створана ў лістападзе 2005 г. па ініцыятыве Васіля Іосіфавіча Паўзуна, урача-афтальмолага і вялікага аматара паэзіі. Эмблемай паэтычнага клуба стаў белы бусел — сімвал Беларусі. З лістапада 2009 г. клуб «Белый аист» пачаў дзейнічаць пры Кобрынскім Палацы культуры, што адкрыла новыя перспектывы ў рабоце.

Спаскі манастыр г. Кобрына — найбольш старажытны помнік праваслаўнага царкоўнага будаўніцтва, адно з найстаражытнейшых мясцін Беларусі. Размешчаны на левым беразе р. Мухавец. Да нашых дзён захаваўся келейны двухпавярховы манастырскі корпус (вул. 17 Верасня, 11).

Адкрытае акцыянернае таварыства «Ручайка» пачынала сваю дзейнасць як Кобрынская прадзільна-ткацкая фабрыка.Заснаваная ў 1980 г. прадзільна-ткацкая фабрыка забяспечвала Савецкі Саюз прадзівам, тэхнічнымі і дэкаратыўнымі тканінамі, з'яўлялася горадаўтваральным прадпрыемствам з колькасцю працуючых звыш трох тысяч.Фабрыка была адным з нешматлікіх прадпрыемстваў, арыентаваных на вытворчасць пражы з сумесі натуральных і хімічных валокнаў і тканін бытавога і тэхнічнага прызначэння.

У лістападзе 1958 г. пастановай ЦК КПБ і Савета Міністраў БССР № 738 «Аб плане газіфікацыі гарадоў і іншых населеных пунктаў Беларускай ССР у 1959–1965 гадах» былі закладзены асновы будучай галіны. Газіфікацыя рэспублікі стала адным з важнейшых напрамкаў дзяржаўнай палітыкі. За пяцігодку пабудавана 7 газанапаўняльных станцый, у т. л. Брэсцкая.

Работа па раяніраванні Брэсцкай вобласці, удакладненні межаў раёнаў, колькасці населеных пунктаў, насельніцтва і г. д. пачалася ў канцы 1939 г., калі былі ўтвораны новыя вобласці, якія замянілі ранейшы адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел Заходняй Беларусі. 15студзеня 1940 г. паводле Указа Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР «Аб стварэнні раёнаў у Баранавіцкай, Беластоцкай, Брэсцкай, Вілейскай і Пінскай абласцях Беларускай ССР» у Брэсцкай вобласці сярод іншых былі створаны Антопальскі, Дзівінскі і Кобрынскі раёны.